۱۳۸۹ شهریور ۹, سه‌شنبه

رد هفتم


اومدیم یه ردی از خودمون به جا بزاریم که آره ما هم وجود داریم .
که قافیه رو باختیم و رفتیم لا منگنه تحت فشار .
فشار عجیبیه اما
همین که زیر فشار چشای وق زده و قیافه مضحکم دست مایه شادی و خنده دوستدارانم قرار گرفته باعث مسرت و خوشنودی ماست .
که چی ؟
که رده جاشو انداخته ...

۲ نظر:

  1. دوستت دارم سرباز وطن!
    نگي بي معرفتيماااااااا...

    پاسخحذف
  2. منم نبودم :(((
    حسین
    دلم برات یه ذره شده
    تو کجایی آخه ؟؟
    هومممم ؟؟؟
    نمی ایی دیگه فیس بوک
    برم فوت بزنی ؟؟
    هوم ؟

    پاسخحذف