^{یه دهه ای بود یه ماهی تو یه روزی ، یه اتفاقی یه حادثه ای}

^{یادم نیست چی بود}

^{فقط میدونم بود ...}

امید

هیچ راهی نیست
ولی باز هم به دیوارها چنگ می زند
تک تک آحرها را امتحان میکند
دنبال یک روزنه ، یک نور ، یک صدا
هیچ و باز هم هیچ
باز هم امتحان میکند
هیچ راهی نیست و باز ...

کسی می گوید این یعنی امید
یعنی روزنه ، یعنی نور ، یعنی صدا

دیگری می گوید او هرگز تحمل حقیقت را نداشته است

و همچنان نگاهش می کنیم

قسمت ما راست حکمتی

ما یه رفیق داریم اسمش قسمت الله ، زیاد ازش خوشمون نمیاد اما هر جا میریم و تو هر برنامه ای که هستیم خودش خودشو دعوت میکنه خلاصه خودشو جا میکنه و هی دنبالمون میاد .

به خودی خودش بچه بدی نیست اما یه ایراد اساسی داره اونم اینه که به هر چی دست میزنه خراب میشه .

هر چی سرش جیغ و داد می کنیم بابا کلا بی خیال ما شو فقط می خنده میگه : " اصلا نگران نباشین ، من یه رفیق دارم اسمش حکمت الله کارش حرف نداره همه چیزو درست میکنه " .

ما که اصلا این رفیق رفقیقمونو همین حکمت الله رو ندیدیم یحتمل کوچه ها رو گم کرده .
اگه دیدینش این آدرس ما رو هم بهش بدین بیاد یه سر به ما هم بزنه صواب داره . بگین خیلی وقت منتظرشیم کار اورژانسی داریم .